What to do / ข้อปฏิบัติก่อนเข้าร่วมเดินทาง

• Read the hike pre-description carefully.
• Assess yourself realistically in the light of the hike pre-description. Are you fit and well enough? Often these hikes need a fair – though not exceptional – level of fitness. If you are unsure then try to test yourself on an appropriate aerobic task like walking steadily up 300 steps (equipment available at Wat Doi Suthep). Beware also of more recent risk factors such as having recently arrived in Thailand from a cold country, or having got drunk last night.
• Stay near the rest of the group. Particularly, if you are a strong hiker, resist the temptation to stride far ahead of the hike creator and main group. Hikes often use unexpected side-paths.
• Communicate. If the main group is going along a route that is very difficult for you – or which you find dangerous – let them know it as early as possible.
• Be aware when a fellow-hiker is in any kind of trouble. Do not let a fellow-hiker get left behind.
• When hiking on narrow paths in single file, think before you stop (e.g. to tie a shoelace or examine something interesting). Try to find a place at one side. Otherwise you may be holding up people behind you who would like to keep moving forward.

• ศึกษาแผนการเดินทางในแต่ละครั้งอย่างระมัดระวัง
• ประเมินความพร้อมของร่างกาย คุณฟิตแค่ไหน แข็งแรงดีมั้ย โดยทั่วไปแล้วผู้เข้าร่วมควรมีระดับความฟิตปานกลาง ทั้งนี้ถ้าคุณไม่แน่ใจ สามารถทำการทดสอบสมรรถภาพตนเองได้ โดยการเดินขึ้นบันได 300 ขั้นอย่างต่อเนื่อง เช่น เดินขึ้นบันไดวัดดอยสุเทพ เป็นต้น นอกจากนี้ควรคำนึงถึงปัจจัยเสี่ยงอื่นๆร่วมด้วย เช่น กรณีเพิ่งเดินทางมาจากประเทศที่มีสภาพอากาศหนาวเย็น หรือมีอาการมึนเมาจากสุราเมื่อคืน
• การเดินควรเดินเกาะกลุ่ม เพื่อป้องกันการพลัดหลง ผู้ที่เดินเร็วพยายามอย่าเดินทิ้งห่างไปไกลจากผู้นำและกลุ่ม บ่อยครั้งเส้นทางที่ใช้ข้างหน้าคุณอาจมองไม่เห็น
• ควรรีบแจ้งให้กลุ่มทราบทันที เมื่อกลุ่มเดินในเส้นทางที่ยากมากสำหรับคุณ หรือคุณกำลังรู้สึกว่าอาจได้รับอันตราย
• ทุกคนต้องจะต้องตระหนักถึงปัญหาและอุปสรรคของเพื่อนร่วมเดินทาง อย่าทิ้งใครไว้ข้างหลัง
• ในทางเดินที่แคบๆ ควรคิดก่อนหยุด เนื่องจากคนข้างหลังต้องพลอยหยุดไปด้วย ให้รอจนกว่าจะมีที่ให้หลบออกนอกทางเดิน แล้วจึงหยุด เช่นการหยุดเพื่อผูกเชือกรองเท้าหรือหยุดดูสิ่งที่น่าสนใจ เป็นต้น